آسیا عامل شکست تحریم‌های غرب علیه روسیه
تاریخ انتشار: ۲۷ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۰۰۳۲۹۹
به گزارش روز شنبه ایرنا از این نشریه هنگ کنگی، اگرچه کشورهای غربی سعی کردند با اعمال تحریم ها علیه «یکی از ۱۰ اقتصاد بزرگ جهان» یک کارزار بی سابقه بر ضد روسیه راه اندازی کنند، اما تاکنون موفق نشده اند به نتیجه مطلوب خود در این زمینه دست یابد چرا که دولت روسیه در مقابل با تکیه بر حمایت هایی که از سوی دولت های آسیایی دریافت می کند، طرح آنها را تا این لحظه خنثی کرده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
غربی ها اگرچه با تحریم های خود دولت روسیه را در حوزه‌های مالی، انرژی، فناوری، سفر، کشتیرانی، هوانوردی و منابع طبیعی هدف دادند، اما مسکو در مقابل موفق شد مشتریان آسیایی را جایگزین مشتریان از دست رفته خود در اتحادیه اروپا کند و حتی کشورهای آسیای مرکزی نیز به این کشور کمک می کنند تا به راحتی تحریم ها را دور بزند.
بر اساس این گزارش، اگرچه فشار اقتصادی فعلی غرب بر مسکو به هیچ وجه به اندازه کارزارهای قبلی تحریم های ضد جنگ، مانند تحریم های سازمان ملل علیه عراق پس از حمله صدام حسین به کویت در سال ۱۹۹۰ نیست، اما با این وجود شاید غربی ها اینبار هم توانسته اند تاحدودی به اقتصاد روسیه و چشم‌انداز رشد آتی آن آسیب وارد کنند، اما هنوز موفق به فروپاشی این کشور نشده و نمی شوند و حتی نمی توانند به پایان جنگ در اوکراین کمکی کنند.
به اعتقاد نویسنده آسیا تایمز، ظهور سناریو و توازن قوای جدید در اقتصاد جهانی طی یک سال و نیم پس از اعمال تحریم های سخت غرب علیه روسیه ثابت می کند که آمریکا و اروپا دیگر بر اقتصاد جهانی تسلط ندارند.
وی با تاکید بر اینکه مرکز ثقل اقتصاد جهان به سمت شرق سوق یافته است، افزود: "افزایش قدرت تجاری آسیا اکنون اجازه می دهد مسیر و وزن تجارت از غرب به سمت شرق منحرف شود و تحریم های غرب را تضعیف کند. بنابراین اصطلاح «صعود» در زمینه اقتصاد روسیه دیگر یک کلمه توخالی نیست، بلکه امری تحقق یافتنی است.
وی در خصوص دلایل این ادعای خود نوشت: در سال ۲۰۲۱، اقتصادهای آسیایی ۳۹ درصد از تولید ناخالص داخلی اسمی جهانی را به خود اختصاص دادند و آنها را به بزرگترین بلوک قاره ای تبدیل کردند. صادرات آسیا ۳۶ درصد از صادرات جهانی را تشکیل می دهند، در حالی که پنج اقتصاد بزرگ آسیایی چین، هنگ کنگ، ژاپن، کره جنوبی، سنگاپور و هند با هم یک چهارم کل واردات جهانی را تشکیل می دهند. آسیا در حال حاضر سه چهارم رشد تولید ناخالص داخلی جهانی را نسبت به سال گذشته تشکیل می دهد، در حالی که چین و هند نیمی از آن را به خود اختصاص می دهند.
نویسنده همچنین با اشاره به اینکه کارزار تحریم های غرب علیه روسیه عواقب این «تغییر» را برجسته کرده است، افزود: در اصل، تحریم های غرب به عنوان نوعی «شوک و گسترش ترس» اقتصادی در نظر گرفته شده بود. اما دولت روسیه پس از یک بحران مالی کوتاه با تمرکز بر تجارت با اقتصادهای آسیایی، خود را از زیر بار فشارهای غرب رها کرد.
آسیا تایمز در تشریح این روند تحولات اقتصادی و سیاسی افزود: اقتصادهای آسیایی ثابت کرده اند که جایگزین مناسبی برای صادرات روسیه و منابع جدید واردات از آن هستند. روابط تجاری با چین، هند، ترکیه، کشورهای خلیج فارس و کشورهای آسیای مرکزی اقتصاد روسیه را تقویت کرده است.
تجارت دوجانبه بین روسیه و چین در سال ۲۰۲۲، ۲۹ درصد و در سه ماهه اول سال ۲۰۲۳، ۳۹ درصد رشد داشته است. این رقم تا پایان سال ۲۰۲۳ به ۲۳۷ میلیارد دلار خواهد رسید که مبلغی بیشتر از کل تجارت دوجانبه چین با اقتصاد هایی مانند استرالیا، آلمان یا ویتنام است. در سال ۲۰۲۲، تجارت روسیه با امارات متحده عربی ۶۸ درصد افزایش یافت، در حالی که تجارت این کشور با ترکیه ۸۷ درصد افزایش یافت. تجارت روسیه و هند با ۲۰۵ درصد افزایش به ۴۰ میلیارد دلار رسید.
به اعتقاد نویسنده، تقاضای بازار آسیا برای نفت روسیه نه تنها صادرات نفت روسیه به بازار اروپا را جبران کرد، بلکه حجم صادرات نفت روسیه به بازار آسیا حتی از صادراتش به اروپا نیز بیشتر شده است، چرا که مثلا هند بزرگترین خریدار نفت خام روسیه از راه دریا از ابتدای سال ۲۰۲۳ بیش از ۱.۴ میلیون بشکه در روز نفت خریده است.
واردکنندگان چینی هم خیلی عقب نیستند و در سال ۲۰۲۳ بین ۸۰۰ هزار تا ۱.۲ میلیون بشکه در روز خرید خواهند کرد. به این ترتیب در عرض یک سال، هند، چین، ترکیه و کشورهای خلیج فارس به طور کامل جایگزین تقاضای اروپا برای صادرات نفت روسیه شدند.
تحلیلگر این نشریه معتقد است که «تغییر مسیر در جهت مشرق زمین» همچنین به روسیه کمک کرد تا شکاف ناشی از عقب‌نشینی غول‌های فناوری غربی – از غول‌های رایانه‌ای گرفته تا تولیدکنندگان خودرو را کاهش دهد. به طور نمونه، شرکت های چینی اکنون همه چیز، از خودروهای جدید گرفته تا گوشی های هوشمند را در بازار روسیه عرضه می کنند.
این نشریه هنگ کنکی برای اثبات ادعای خود افزود: شرکای تجاری روسیه در اتحادیه اقتصادی اوراسیا نیز تاکنون در دور زدن محدودیت های صادرات فناوری نقش اساسی داشته اند. چون اقتصادهای آسیای مرکزی همچنان به عنوان مجرایی برای واردات و تجارت موازی این کشور با دیگر کشورهای جهان فعال اند.
نویسنده این ادعای خود را با مثالی از افزایش واردات ماشین آلات و محصولات شیمیایی به روسیه چنین عنوان کرد که مثلا در اکتبر سال ۲۰۲۲، افزایش سالانه صادرات از چین، بلاروس، ترکیه، قزاقستان، قرقیزستان و ارمنستان به روسیه تقریبا به اندازه کاهش صادرات به اروپا، امریکا و انگلیس به روسیه بود.
وضعیت در زمینه های دیگر نیز بر همین منوال است و این امر اثبات می کند که امروزه دیگر بعید است ابزاری مانند تحریم های اقتصادی که کشورهای غربی در قرن گذشته از آن علیه کشورهای دیگر استفاده کردند در واقعیت اقتصادی جدید بتواند علیه کشورهای قدرتمندی چون روسیه موثر افتد.
منبع: ایرنا
کلیدواژه: اوکراین مسکو تحریم چین اوکراین مسکو تحریم چین تحریم های غرب نفت روسیه سال ۲۰۲۳ تحریم ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۰۰۳۲۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دویچه‌وله: تحریم‌ها ناکارآمد است اما غرب ناچار است تحریم کند!
شبکه رسانه‌ای دولت آلمان می‌گوید: تحریم‌ها علیه ایران و روسیه کارآمد نیستند اما غرب مجبور است تحریم کند.
به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: دویچه‌وله در تحلیلی که به ارزیابی تحریم‌های غرب اختصاص داشت، نوشت: ایران ۴۰ سال است که با تحریم‌های غرب زندگی می‌کند اما هرگز سرعت تحریم شدنش به اندازه روسیه نبوده است. ایران می‌داند، چین می‌داند و ظاهراً دولت آمریکا هم می‌داند مبنی بر اینکه با وجود تحریم‌های موجود علیه صنعت نفت جمهوری اسلامی، نفت ایران با حجم بی‌سابقه به چین ارسال می‌شود. خاویر بلاس، ستون‌نویسی که مباحث مرتبط با انرژی و کالاها را برای بلومبرگ پوشش می‌دهد، اخیراً توضیح داد که چگونه نفت ایران به چین می‌رسد. اگر دولت چین را باور دارید، این کشور هیچ نفتی از ایران وارد نمی‌کند؛ صفر. حتی یک بشکه. در عوض، مقدار زیادی نفت خام از مالزی وارد می‌کند. به حدی که طبق داده‌های رسمی گمرک چین، این کشور به نوعی بیش از دو برابر بیشتر از تولید واقعی مالزی از آن کشور نفت می‌خرد. با تغییر نام نفت ایران، مالزی در سال گذشته پس از عربستان، روسیه و عراق به چهارمین تامین‌کننده بزرگ نفت خارجی چین تبدیل شد. سال‌هاست که ایران از امارات به عنوان مرکز دور زدن تحریم‌ها استفاده کرده است. دبی، یکی از هفت امارت امارات، دروازه ورود کالاهای ممنوعه غیر از نفت به ایران است. تهران مدت‌هاست که زنجیره‌های تامین خود را تغییر داده تا تقریبا همه چیزهایی که توسط آمریکا یا اتحادیه اروپا تحریم شده، به دست آید.
پس از تحریم‌های غرب، روسیه مجبور شد مسیرهای تجاری مشابهی ایجاد کند تا از تامین پایدار کالاهای حیاتی برای اقتصاد خود اطمینان حاصل کند. جمهوری‌های شوروی سابق در آسیای مرکزی برای دور زدن تحریم‌ها ایده‌آل بوده‌اند، زیرا کشورهایی مانند قزاقستان یا قرقیزستان بخشی از اتحادیه گمرکی با مسکو هستند. علاوه‌بر این، فواصل بسیار زیاد، کنترل تحریم‌ها را عملاً غیرممکن می‌کند؛ قزاقستان به تنهائی بیش از ۷۵۰۰ کیلومتر با روسیه مرز مشترک دارد.
به‌عنوان مثال، به‌دلیل استراتژی تحریم‌های روسیه، ارمنستان شاهد افزایش تقریباً ۱۰۰۰درصدی واردات خودروها و قطعات آلمانی در سال گذشته بود. بر اساس آخرین داده‌های ارائه‌شده توسط پایگاه داده جهانی ردیابی تحریم‌ها، روسیه تحریم‌شده‌ترین کشور جهان است. با این حال، اقتصاد روسیه سال گذشته رشد قابل‌توجهی معادل ۳.۶درصد را تجربه کرد و به گفته وزیر دارایی، کرملین انتظار دارد که نرخ رشد در سال ۲۰۲۴ «در همان سطح» باقی بماند. صندوق بین‌المللی پول پیش‌بینی‌های رشد روس‌ها را تایید می‌کند و نرخ رشد تولید ناخالص داخلی را ۳.۲درصد تعیین می‌کند.
تحریم‌های مالی، دسترسی بانک‌های روسیه به بازارهای مالی بین‌المللی را محدود و آنها را از سیستم بانکی مهم و حیاتیِ سوئیفت (SWIFT) که عامل انجام اکثر نقل‌وانتقالات بین‌المللی پول و اوراق بهادار است، خارج کرده‌اند. علاوه‌بر این، بانک مرکزی روسیه از دسترسی به ذخایر هنگفت خود که در کشورهای G۷ قرار دارد، محروم شده است. نکته قابل‌توجه این است که تنها تحریم‌هایی که توسط شورای امنیت سازمان اعمال می‌شوند از نظر قانونی برای همه کشورهای جهان الزام‌آور هستند. در واقع چند کشور مانند هند، برزیل و چین وجود دارند که به این تحریم‌ها پایبند نبوده‌اند.
با وجود عدم‌قابلیت اجرای کامل تحریم‌ها توسط غرب، چرا این کشورها همچنان به اعمال آنها ادامه می‌دهند؟ به گفته کریستین فون سوست، کارشناس تحریم‌ها در مؤسسه آلمان برای مطالعات جهانی و منطقه‌ای، «اگر هیچ تحریمی اعمال نمی‌شد، تقریباً مانند حمایت ضمنی بود، یا انگار کسی به حمله روسیه پاسخ نمی‌دهد.»
واشنگتن قصد دارد چند بانک چینی را هدف قرار دهد تا از اعمال تحریم‌های غرب اطمینان حاصل کند. دولت جو بایدن، می‌خواهد پکن را از سیستم مالی جهانی کنار بگذارد تا جریان تامین مالی ماشین‌آلات جنگی روسیه را متوقف کند.
در اتحادیه اروپا، ژانویه سال گذشته فردی به نام دیوید اوسالیوان، فرستاده ویژه تحریم‌ها از ایرلند، برای مشارکت در تلاش‌های دیپلماتیک به منظور اجرای رژیم تحریم‌های این اتحادیه، منصوب شد. وظیفه او همچنین این است که برای مثال به کشورهای همسایه روسیه سفر کند و دولت‌های آنجا را متقاعد کند که تحریم‌ها را با جدیت بیشتری اجرا کنند. مشکل کلی این است که هم روسیه و هم ایران، راه‌هایی برای دور زدن تحریم‌ها دارند.
مسمومیت ۲۹ پزشک با مشروبات الکلی تقلبی در شیراز